Ειδικότερα, επισημαίνουν ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας στον τομέα της ιατρικής επιτρέπει σε ασθενείς και δικηγόρους να αναζητούν ευκολότερα και αποτελεσματικότερα τις αιτίες που προκάλεσαν ένα ιατρικό σφάλμα ή μια παράληψη και εν συνεχεία να προσφεύγουν στα δικαστήρια ζητώντας την καταβολή αποζημιώσεων. Χαρακτηριστικότερες είναι οι περιπτώσεις των μαιευτήρων που, όπως θα δούμε και παρακάτω, εμπλέκονται στα περισσότερα περιστατικά που φθάνουν στα δικαστήρια, αλλά και στις υψηλότερες αποζημιώσεις.
Ένας ακόμη λόγος για τον οποίο έχουν αυξηθεί οι αποζημιώσεις που επιδικάζουν τα δικαστήρια έχει να κάνει με την καλύτερη ενημέρωση την οποία διαθέτουν οι Έλληνες, η οποία τους επιτρέπει να διεκδικούν ευκολότερα τα δικαιώματά τους.
Από την πλευρά τους, οι ασφαλιστικές εταιρείες καλούνται με την τεχνογνωσία και την εμπειρία που διαθέτουν να διαχειριστούν ορθολογικότερα το ρίσκο το οποίο αναλαμβάνουν, καλύπτοντας την αστική ευθύνη των γιατρών και με τον τρόπο αυτό:
- να τιμολογήσουν πιο σωστά τον κίνδυνο
- να αποφασίσουν ποιους κινδύνους θα καλύψουν και ποιους όχι, αλλά και
- να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα τα προς αποζημίωση περιστατικά.
Πριν όμως δούμε πώς ακριβώς έχουν εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια οι αποζημιώσεις τις οποίες αποφασίζουν τα δικαστήρια, ας καταγράψουμε μέσα από μια γρήγορη παράθεση δεικτών, ποια είναι σήμερα η εικόνα που παρουσιάζει ο χώρος της υγείας στην Ελλάδα.
Στην υπό εξέταση αγορά, λοιπόν, εργάζονται περίπου 180.000 άτομα, τα οποία έρχονται σε άμεση επαφή με τους ασθενείς και 210.000 άτομα, τα οποία έχουν έμμεση σχέση με τον κλάδο.
Στο χώρο της υγείας δραστηριοποιούνται γύρω στις 85.000 επιχειρήσεις, εκ των οποίων οι 19.000 παρέχουν άμεσες υπηρεσίες, ενώ η Ελλάδα εμφανίζεται στον ΟΟΣΑ να διαθέτει τους περισσότερους γιατρούς με βάση την πληθυσμιακή της δύναμη.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι ανά 1.000 κατοίκους η Ελλάδα διαθέτει 5,4 γιατρούς και είναι πρώτη σε ένα σύνολο 31 χωρών, με δεύτερο το Βέλγιο, που απασχολεί 4 γιατρούς ανά 1.000 κατοίκους και τρίτη την Ελβετία με 3,9 γιατρούς. Ακολουθούν μεγάλες αγορές όπως η Γαλλία, που διαθέτει 3,4 γιατρούς ανά 1.000 κατοίκους, η Γερμανία με 3,5 γιατρούς, η Ιταλία και η Ισπανία με 3,7 γιατρούς.
Συνολικά στη χώρα μας απασχολούνται περισσότεροι από 67.000 γιατροί.

Σε ό,τι αφορά τώρα τη δραστηριότητα της ασφαλιστικής αγοράς, σε ετήσια βάση ο κλάδος εμφανίζει παραγωγή ασφαλίστρων προερχόμενη από την αστική ευθύνη ιατρών της τάξης των 11 εκατ. ευρώ, ποσό το οποίο χαρακτηρίζεται εξαιρετικά χαμηλό, συγκρινόμενο με άλλες μεγάλες εθνικές αγορές, όπου κάθε νέος ιατρός θεωρεί δεδομένο το ότι με την έναρξη της δραστηριότητάς του θα διαθέτει ασφαλιστήριο συμβόλαιο που θα τον καλύπτει για τον κίνδυνο της αστικής ευθύνης.
Το πόσο σημαντική κρίνεται η κάλυψη της αστικής ευθύνης για ένα γιατρό προκύπτει από τα στοιχεία έρευνας που διενήργησε το Πανεπιστήμιο Πειραιά και τα οποία παρουσιάσθηκαν πρόσφατα στο δίκτυο πωλήσεων μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας.
Από τα στοιχεία αυτά λοιπόν προκύπτει ότι η μέση επιδικασθείσα αποζημίωση ανά ειδικότητα κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Είναι χαρακτηριστικό το ότι από τα στοιχεία της έρευνας, η οποία «βλέπει» σε βάθος δεκαετίας, οι γυναικολόγοι – μαιευτήρες εμφανίζονται να βαρύνονται με μια μέση αποζημίωση της τάξης των 623.000 ευρώ (!), την υψηλότερη στην αγορά τους. Πολύ ψηλά σε ό,τι αφορά τις επιδικασθείσες αποζημιώσεις βρίσκονται και οι νευροχειρουργοί με ένα μέσο ποσό της τάξης των 460.000 ευρώ, όπως και οι μικροβιολόγοι με 391.000 ευρώ.
Στις τρεις χαμηλότερες βαθμίδες του σχετικού πίνακα εμφανίζονται οι ωτορινολαρυγγολόγοι με περίπου 117.000 ευρώ, οι καρδιολόγοι με περίπου 171.000 ευρώ και οι πλαστικοί χειρούργοι με περίπου 172.000 ευρώ.
Ενδιαφέρον έχουν όμως και τα στοιχεία της ίδιας έρευνας από τα οποία προκύπτει το πώς κατανέμονται οι αποζημιώσεις, όπως και για ποια περιστατικά επιδικάζονται από τα δικαστήρια τα υψηλότερα ποσά.

Ειδικότερα, στους θανάτους συγκαταλέγονται τα περισσότερα περιστατικά αποζημιώσεων (36,93%) και ακολουθούν οι περιπτώσεις μόνιμης αναπηρίας με 35,89%, η προσωρινή βλάβη για την οποία είναι απαραίτητη η ιατρική παρέμβαση με 14,63%, η προσωρινή βλάβη για την οποία κρίνεται απαραίτητη η νοσηλεία σε νοσοκομείο με 4,53%, τα περιστατικά για τα οποία είναι απαραίτητη η ιατρική παρέμβαση ώστε ο ασθενής να κρατηθεί στη ζωή με 2,44% και άλλα ιατρικά περιστατικά τα οποία καλύπτουν το 5,57% του πλήθους των περιστατικών για τα οποία επιδικάζονται αποζημιώσεις.
Επίσης, ως υψηλότερη μέση επιδικασθείσα αποζημίωση καταγράφεται το ποσό των 434.086 ευρώ, που καταβάλλεται για περιστατικά θανάτου. Ακολουθούν τα περιστατικά μόνιμης αναπηρίας με μέση αποζημίωση τα 356.839 ευρώ, τα διάφορα άλλα περιστατικά με μέση αποζημίωση 193.800 ευρώ, η προσωρινή βλάβη για την οποία κρίνεται αναγκαία η νοσηλεία με μέση αποζημίωση τα 82.027 ευρώ και τα περιστατικά για τα οποία απαιτείται ιατρική παρέμβαση ώστε ο ασθενής να διατηρηθεί στη ζωή, με τη μέση αποζημίωση να διαμορφώνεται στα 36.810 ευρώ. Τέλος, τα περιστατικά όπου καταγράφεται προσωρινή βλάβη και κρίνεται απαραίτητη η ιατρική παρέμβαση, για τα οποία η μέση αποζημίωση είναι της τάξης των 36.449 ευρώ.
Πόσο όμως κοστίζουν σήμερα και τι παρέχουν τα συμβόλαια αστικής ευθύνης ιατρών που παρέχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες;
Από στοιχεία της αγοράς προκύπτει ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες, στην πλειονότητά τους, έχουν καθορίσει τα ετήσια ασφάλιστρά τους για έναν κίνδυνο της τάξης του 1 εκατ. ευρώ, χωρίς απαλλαγή, μεταξύ των 1.900 και των 3.000 ευρώ. Πρόκειται για ασφάλιστρα τα οποία αφορούν στους μαιευτήρες, επαγγελματίες που, όπως προαναφέρθηκε, έχουν τα περιστατικά με τις υψηλότερες αποζημιώσεις. Για τους χειρουργούς τα αντίστοιχα ποσά είναι από 1.400 έως και 3.000 ευρώ, ανάλογα και για τους αναισθησιολόγους, ενώ για τους οδοντίατρους τα ασφάλιστρα διαμορφώνονται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, ξεκινώντας από τα 750 ευρώ, φθάνοντας όμως και πάλι μέχρι και τις 3.000 ευρώ.
Στις παροχές των εταιρειών περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα δικαστικά έξοδα και οι αμοιβές των δικηγόρων για αστικά και ποινικά δικαστήρια (από εταιρεία σε εταιρεία διαφοροποιούνται οι καλύψεις), όπως και η καταβολή της αποζημίωσης που πολλές φορές καλύπτεται χωρίς η υπόθεση να φθάσει απαραίτητα στο δικαστήριο (εξωδικαστικά) και αφορά περιστατικά τα οποία μπορούν να ανακύψουν όσο το ασφαλιστήριο συμβόλαιο είναι σε ισχύ ή και μετά από ένα ή και δύο χρόνια από τη λήξη του (ανάλογα το ασφάλιστρο που επιλέγει ο γιατρός).
Και βέβαια, οι αποζημιώσεις καλύπτουν και τον κίνδυνο της απώλειας ζωής και των σωματικών βλαβών από λάθη ή παραλείψεις που οφείλονται σε αμέλεια και σχετίζονται αποκλειστικά με την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος, καθώς και ατυχήματα τα οποία μπορεί να συμβούν στο χώρο του ιατρείου για τα οποία την ευθύνη φέρει ο γιατρός.